eś* A mnie się zdaje że jednak nie pisze głupot, te powiedzenie nie jest zbyt poważne, tak samo można powiedzieć że każdy grać na gitarze może, ale czy bezsensowne uderzanie koniuszkami palców można nazwać graniem? a na pytanie osobiście odpowiem ci że niestety nie, skąd te wnioski? a no cóż "ćwiczę" już prawie rok....

Czy naprawdę myślisz że nie czytałem??

Ja myślę Nefaus że jeśli masz martwy okres i dopada Cię zwątpienie w osiągnięciu wokalnego marzenia, to nie znaczy, że masz dołować innych. Umysł wokalisty ważna rzecz!

_________________
Byłam znudzona życiem wieć rzuciłam się w muzykę. Teraz wierze w nią całym sercem, żyje dla niej i gnije dla niej. Dzięki temu zyskałam szczęście, którego nie spodziewałam się mieć

Nie no, ja nie twierdzę że nie przynosi efektów, bo napisałem wcześniej, skale poszerzyłem znacznie (ponad 2 oktawy) i wiele wiele innych. Prawda śpiewa się czysto, lekko, ale to ciągle nie to samo. Nazwał bym to prostolinijnym nudnym śpiewem. Najgorsze jest to że mam znajomych którzy śpiewają o wiele lepiej niż nie jedna gwiazda estrady, a nigdy nie byli w szkole muzycznej, nie poznawali żadnych technik, po prostu mieli gitarę czy fortepian śpiewali.

jak to się mówi śpiewać każdy może trochę lepiej lub trochę gorzej... ale nie o to chodzi co jak komu wychodzi właśnie a nie wolno nikogo zniechęcać do pracy nad sobą i nad swoimi marzeniami no chyba że są marzenia ktore wpływają destruktywnie ale śpiewanie raczej takie nie jest to przydatna sprawa

dokladnie Ozzy masz racje to co inni dokonali metoda wlasnych prob i bledow my mozemy wykorzystywac i za to powinnismy byc im wdzieczni a jak wyzej napisalam to ma pomagac nie rujnowac a teksty typu po co na co i dlaczego to juz niech kazdy zachowa dla siebie chodzi mi tu o to co ktos wyzej napisal po co cwiczyc po co cos tam po co???? a wlasnie po to zeby sie przekonac na ile mnie ciebie i innych stac

Ostatnio przeczytałam, że na amuzję (czyli całkowity brak muzykalności - np. nie odróżnianie, który dźwięk jest wyższy, gdy dźwięki różnią się o tercję, albo zupełna niezdolność do powtórzenia rytmu, ma to podłoże neurologiczne) cierpi tylko około 5% ludzi, reszta ma większy lub mniejszy talent muzyczny, więc każdy może próbować śpiewać

Przy okazji polecam książkę Oliviera Sacksa "Muzykofilia", trochę jest tam neurologicznych szczegółów, ale z powodzeniem można je omijać

Ja bardzo długo byłam przekonana o tym że nie mam żadnego talentu muzycznego tzn. rodzice mi tak zawsze mówili. Ja jednak bardzo chciałam śpiewać i zapisałam się na lekcję nie znając ani jednej nuty, nie znając żadnych muzycznych zasad, nie umiejąc naśladować - wyśpiewać dźwięków wydobytych na pianinie. I co...okazało się że bardzo dobrze trafiam w dźwięki, mam jeszcze problem z rytmiką ale dla chcącego nic trudnego. Wiara w siebie, pragnienie osiągnięcia zamierzonego celu, determinacja i moim zdaniem się uda.

_________________
Byłam znudzona życiem wieć rzuciłam się w muzykę. Teraz wierze w nią całym sercem, żyje dla niej i gnije dla niej. Dzięki temu zyskałam szczęście, którego nie spodziewałam się mieć