Tak naprawdę nie wiem sama. Można od razu to zrozumieć i od razu jest efekt w tym, jak wypływa dźwięk, a można to załapać dopiero po roku czy dwóch latach (tak, jak ja, za co zostałam tutaj niemalże albo naprawdę wyśmiana -_____- ; budujące forum). Chodzi o to, by zrozumieć mechanizm tego całego podparcia, jak to zrobić. Dusioł dobrze prawi, jeśli wydaje Ci się, że robisz to dobrze, a mimo tego masz oddech piersiowy (przy wdechu siedząc lub stojąc z wyprostowanymi plecami nadal unosi Ci się klatka piersiowa i/lub ramiona), to znaczy, że robisz to źle.


[2] ?
Dziwne, bo wysokie dźwięki to głośne dźwięki. Myślę, że to nadal dlatego, że nawala Ci podparcie/nie masz go wcale. Gdy śpiewasz wysoko z podparciem, nie odczuwasz tego, jakbyś krzyczała, bo gdy krzyczysz, nie robisz tego z oddechem z przepony, dlatego np. po kilku minutach krzyku-krzyku (nie-przeponowego) odczuwasz ból gardła.

Pfhahah... mam dokładnie to samo. Gdy siebie posłucham na jakimkolwiek nagraniu (czy mówię, czy śpiewam, niezależnie...) to jedyna myśl, jaka przychodzi mi do głowy to `Omujborze.. czy ja naprawdę mam taki fatalny głos ? Czy wszyscy go takim słyszą ?`. ; <

_________________
Zaczęłam się dopiero uczyć w szkole muzycznej, więc proszę, bez krytyki.
---
`Thine voice is, oh so sweet, I speer thine pine. Ryking for me. Ryking for thee...`
---
Min mannen vil v?re en tenor!
(Mój mąż będzie tenorem!)

Problem z krzykiem na wyższych dźwiękach związany jest przejściem pierwszego mostu z rejestru piersiowego do tzw. passagio, czyli rejestru mieszanego, środkowego (poczytaj o mięśniach CT oraz TA w Skarbcu).

Najczęstsze problemy z tym przejściem wynikają z braku podparcia, ale może być też nieodpowiednie ustawienie aparatu głosowego np. zła samogłoska czy niedobór lub całkowity brak twangu. Mięśnie w okolicach krtani się napinają, a Ty zużywasz mnóstwo energii, która wyczerpuje Twoje gardło i struny, a mimo to i tak nie uzyskujesz takiego brzmienia, jakie chciałabyś uzyskać. Stąd intuicyjnie zmieniasz wysokość, aby uniknąć krzyku i przemęczenia.

Ćwicz zatem podstawy: podparcie, twang oraz samogłoski.

Sigyn - ćwiczę śpiewanie ponad 1,5 roku, podparcia nie umiem do dziś, więc nie jesteś jakimś wyjątkiem i zostałaś niesłusznie wyśmiana. Każdy ma swój sposób nauki, często szuka błędnie, ale po drodze nauczy się wielu innych rzeczy i to też jest bardzo ważne.

Do autorki tematu - jeżeli z podparciem będziesz miała problem, szukaj przyczyny, ale ćwicz też pozostałe rzeczy, zwłaszcza twang. Z autopsji wiem, że bez podparcia zrobiłam postęp ucząc się twangu właśnie. Brzmię lepiej niż jeszcze pół roku temu, ale wiem, że gdybym umiała podparcie, śpiewanie stałoby się jeszcze prostsze, a brzmienie lepsze.

Słusznie jest wyśmiewana, a Ty tym bardziej. Dziękuję.

Nie ujęłabym tego lepiej. ; )

Dzięki, podbudowało to mnie, bo choć słyszałam od wielu osób, że zaczynają to rozumieć w praktyce dopiero po kilku latach prób śpiewania, to tutaj spotkałam się z tekstami w stylu `Nie wiem, jak można było tego nie zrozumieć od razu!`.

lennonek, ja już ci coś napisałam w wątku powitalnym, ale napiszę dogłębniej - SPIE*****J, pajacu!.

_________________
Zaczęłam się dopiero uczyć w szkole muzycznej, więc proszę, bez krytyki.
---
`Thine voice is, oh so sweet, I speer thine pine. Ryking for me. Ryking for thee...`
---
Min mannen vil v?re en tenor!
(Mój mąż będzie tenorem!)

Pierwsza porada:
Nie obrażaj, Słoneczko
Druga:
Idź na iSinga, śpiewaczko DD

O, dziękuję Wam bardzo za rady.

Co do głośności - posłuchałam się jeszcze kilka razy na tych nagraniach z głośnymi fragmentami i w sumie to nie tyle są krzyki, co mam wrażenie, że za mocno to śpiewam, o. I nie umiem zejść w tych fragmentach niżej. Jak już się wstrzelę w ten wysoki ton, to trzyma się on tak cały czas, nieważne, ile razy bym podchodziła do nagrania.
Chociaż w sumie jak dziś sobie śpiewałam kilka wyższych z natury piosenek, to właśnie nie czułam, że krzyczę - wyszło to jakoś bardziej naturalnie i byłam naprawdę zadowolona z tego, jak to robię i jak to zabrzmiało (nie nagrywałam, więc wiadomo, że to, co słyszałam bezpośrednio podczas śpiewania różni się nieco od tego, co byłoby w nagraniu).

I w ogóle mam wrażenie, że jak śpiewam stojąc, to o wiele łatwiej wypływa ze mnie jednolity dźwięk, ale, niestety, póki mam mikrofon w słuchawkach, to o śpiewaniu na stojąco mogę sobie pomarzyć, bo kabel nie jest wystarczająco długi, bym używała słuchawek w innej pozycji niż siedzącej Ale mam nadzieję, że zbiorę pieniądze na Shure PG48 i jakiś przedwzmacniacz jak najszybciej i będę wtedy miała większe pole do popisu. I przy okazji do tego czasu może wyćwiczę choć trochę podparcie, twang i samogłoski, tak jak radzicie.

Dziękuję Wam jeszcze raz Pewnie jak wrócę z wakacji, to wstawię nagranie do "Because Of You" jeszcze raz, a do tego momentu trochę jeszcze poćwiczę

Ach, i Sigyn, nie ma co szarpać nerwów. Czasami nie warto

Możesz klęczeć, wtedy od pasa w górę jest ustawienie bardzo bliskie pozycji stojącej.