Ziomek, wypowiadasz się w temacie, o którym masz pojęcie jak przeciętny gimnazjalista. Silisz się na durne przykłady, a prawda jest taka, że za cholerę nie znasz podmiotu, o którym rozmawiasz

Żadna erystyka ci niestety nie pomoże

Swoją drogą, strasznie głupio się czuję broniąc chrześcijan, ale twoje argumenty są błędne już na poziomie założeń, o czym tu dyskutować?

_________________
Pusto.

noONE, chętnie z Tobą podyskutuję, na ile pozwolą mi na to moje możliwości intelektualne i moja aktualna wiedza. Jednak na razie nie bardzo rozumiem, o co Ci chodzi i czego oczekujesz.

_________________
„Słuchaj, słuchaj, słuchaj, a potem rób to, co chcesz".
– Lisa See, Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz

Cześć, piosenka_zorzy.



Pisałem o tym wielokrotnie, zwykle pogrubionymi i powiększonymi literami.

Moje oczekiwania, zależą od tego czy jesteś teistą (teistką?) czy może zajmujesz jedną z pozostałych pozycji w podziale który stosuję:

Teizm - wierzenie w boga
Ateizm - brak wierzenia w boga
Antyteizm - wierzenie w nieistnienie boga

Teizm agnostyczny - wierzę w boga, nie twierdzę, że potrafię dowieść jego istnienie
Teizm gnostyczny - wierzę w boga, twierdzę, że potrafię dowieść jego istnienie

Antyteizm agnostyczny - wierzę w nieistnienie boga, nie potrafię dowieść jego nieistnienia
Antyteizm gnostyczny - wierzę w nieistnienie boga, twierdzę, że potrafię dowieść że on nie istnieje.

Jeśli jesteś teistą(ką) interesuje mnie bardzo proste pytanie: Na jakiej podstawie twierdzisz, że twój bóg istnieje oraz, jeśli jesteś katolikiem (ką), Czy chrześcijański bóg Jahwe jest bogiem wartym czczenia (ST i NT)

Jeżeli zajmujesz którąkolwiek z innych pozycji, lub nie zgadzasz się z czymkolwiek co napisałem wcześniej w tym wątku, lub masz jakieś pytania, wal śmiało

***


Ja również postaram się poprowadzić dyskusję mając na uwadze te dwie rzeczy. Jeśli moja pozycja względem czegokolwiek będzie błędna, natychmiast przyznam Ci rację. Ponieważ zależy mi na utrzymywaniu możliwie wielu wierzeń prawdziwych i możliwie małej ilości wierzeń fałszywych, a nie na utrzymaniu swojej aktualnej pozycji względem twierdzeń teistycznych, czyli ateisty z małymi skłonnościami (przynajmniej względem chrześcijańskiego boga Jahwe, a konkretnie jego konceptu zawartego w Biblii) do antyteizmu gnostycznego.

_________________
You can't ever say I'm breaking the rules If I can glue them back togather!

Nie nadaję się do udzielania osobistych odpowiedzi, byłoby to bezsensowne.


Dlaczego bierzesz pod uwagę tylko katolików? Chrześcijaństwo to wiele wyznań. Nie wiem, co rozumiesz przez swoje pytanie - jeżeli ktoś jest chrześcijaninem czy żydem, to uważa, że Jahwe jest Bogiem wartym czczenia. Gdyby tak nie uważał, to raczej by nie wierzył. To stanowi jedno.

_________________
„Słuchaj, słuchaj, słuchaj, a potem rób to, co chcesz".
– Lisa See, Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz

Szkoda, ale świadczy to o tym, że w tym wątku ciężko nam się będzie dyskutować, bo nie będę wiedział jakiego języka mam wobec Ciebie używać.



Ponieważ większość teistów z którymi rozmawiam jest wyznania katolickiego. Szukanie tutaj wyznawców Islamu w celu dyskusji zasadnośći ich wierzeń, czy członków innych religii byłoby jak szukanie gruszek na wierzbie.



Tak, koło 3.000



Oczywiście, że tak - moje niedoprecyzowanie. Pytam na jakiej podstawie dana osoba twierdzi, że bóg Jahwe jest warty czczenia. Najczęściej pada odpowiedź, że na podstawie tego, czego uczy o Nim Biblia.
I wtedy zaczyna się jazda.

EDIT: Chociaż, wcale nie zawsze tak jest. Czcić i wierzyć to co innego jednak Ale pytanie pozostaje niezmienne, ponieważ chrześcijanin wierzący w Jahwe, ale (całkiem słusznie) uznający go za Debila, czyli skazujący sam siebie na nieskończone tortury, to ewenement na który nigdy nie trafiłem

_________________
You can't ever say I'm breaking the rules If I can glue them back togather!

Miałam na myśli inne wyznania, nie inne religie, po w postach nawiązujesz do chrześcijaństwa.

Nic dziwnego, że nie trafiłeś, bo nikt nie będzie wierzył w Boga, do którego nie ma szacunku, przecież to byłby absurd. Dlatego twoje pytanie było dla mnie niezrozumiałe.


To jest właściwie pytanie, dlaczego dana osoba wierzy właśnie w tego Boga. Odnośnie Biblii, to w przypadku różnych wyznań nie jest ona jedynym źródłem wiedzy o Bogu - u protestantów owszem, ale u katolików i prawosławnych ważna jest też Tradycja Ojców Kościoła (u katolików przede wszystkim św. Augustyn i św. Tomasz), to na niej opiera się cała teologia, bo Pismo Święte jest wszędzie to samo (choć Biblia poszczególnych wyznań różni się liczba ksiąg).

_________________
„Słuchaj, słuchaj, słuchaj, a potem rób to, co chcesz".
– Lisa See, Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz

Wbij na grupę Liberlandu to pogadasz z muslimami strong xD

_________________
STONER!!!

Tak - głównie rozmawiam o chrześcijaństwie.



Dlaczego nie wierzyć w boga, do którego nie ma się szacunku?
Wierzenie a czczenie to różne sprawy. Fakt, że w coś wierzę (tzn, uznaję to za prawdę) nie oznaczy od razu, że mam do tego czegoś szacunek. Ani tym bardziej, że to czczę.



Tak - które to pytanie zawiera się w moim pytaniu "Na jakiej podstawie uznajesz twierdzenia n/t swojego boga za prawdę".



Oczywiście, ale głównym filarem wiary katolickiej jest przede wszystkim Nowy Testament i Stary Testament, czyż nie? A z katolikami zwykle rozmawiam. Jeśli trafi się ktoś innego wyznania/odłamu, zachowuję się niezwykle ostrożnie w dyskusji, ale nigdy od niej nie stronię.

Ale sama widzisz, że Pismo Święte jest wszędzie to samo, i choć Biblie niektórych wyznań różnią się od innych liczbą ksiąg, to jednak jest ona jednym z najważniejszych (jeśli nie najważniejszym) filarem całego Chrześcijaństwa, i każdy Chrześcijanin wierzy, że mówi ona prawdę i jest przekazem od Jedynego Boga Jahwe płynącym przez autora natchnionego. Biblia jest zatem niepodważalnym źródłem wiedzy o Bogu.

Ale to takie teoretyzowanie - ponieważ źródło wiedzy o Elfach (Sillmarillion) spełnia swoją rolę o niebo lepiej niż Biblia jako źródło wiedzy o Bogu. Przy okazji mamy większe podstawy uznać że istnieją Elfy, niż chrześcijański bóg Jahwe (elfy nie są sprzecznie wewnętrzne w swoim koncepcie), więc Sillmarillion wygrywa 2:0

Dobrze, wstępną pogaduszkę mamy już za sobą.
Na jaki konkretnie temat miałabyś ochotę podyskutować?

Pozdro

_________________
You can't ever say I'm breaking the rules If I can glue them back togather!

Ojojoj

(To według ciebie modlitwa do Boga jest jak rozmowa z dziwka?)




A wiesz czym jest koncept? Zacznij od nauki polskiego a dopiero później baw się w ateistę, filozofa.

_________________
- Nie jesteś złym człowiekiem.
- Owszem, jestem.
- Brakuje ci tego czasem?
- Czego?
- Czegokolwiek.

Nie rozumiem, co chciałeś przez to powiedzieć.

Oczywiście wszystko jest sprawą tego, jaką definicję "wierzenia" obierzemy. Wiele źródeł podaje, że wierzenie w jakiegokolwiek boga, z automatu znaczy tyle samo co czczenie go. Kompletnie się z tym nie zgadzam.

Jeżeli uznamy najszerszą definicje wierzenia, czyli uznanie czegoś za prawdę( wierzę, że dożyję jutra, wierzę że mam na głowie czapkę, wierzę w Teorię Ewolucji, wierzę w duchy, wierzę, że dostanę dobrą ocenę z kartkówki mimo że się do niej nie przygotowałem), to wierzenie w boga nie musi być związane z czczeniem go.

Załóżmy, że pojawiły się twarde dowody (np. całej ludzkości w jednej chwili objawił się Jahwe i oznajmił, że to co mówi Biblia jest prawdą) że jest on prawdziwy. Wówczas wierzenie w niego stałoby się wierzeniem uzasadnionym. Ale pytanie, czy warto Jahwe czcić, nadal pozostałoby otwarte. Podsumowując, jeżeli istnienie Jahwe byłoby udowodnione, utrzymywałbym w niego wierzenie uzasadnione, ale na podstawie jego opisu w Biblii w życiu nie uznałbym go za wartym czczenia. Cóż, miałbym przechlapane totalnie, ale przynajmniej poużywałbym sobie do śmierci, po której czekałyby mnie wieczne tortury tylko za to, że nie zabijałem homoseksualistów jak Jahwe mi nakazał ^^

Oczywiście obecnie, w sensie praktycznym, jeśli ktoś wierzy w znaczeniu "wyznaje wiarę", to prawdopodobnie również czci danego boga. Ale dalej podążam podziałem wierzeń, gdzie "wierzenie" to uznanie czegoś za prawdę, a "wiara" to rodzaj wierzenia. O ile się nie mylę, niektórzy grecy czczcili konkretne bóstwa inne olewając (mimo, że wierzyli w istnienie i tych i tych).



Czy chodzi ci o różnicę między bytem a konceptem danego bytu?
Zupełnie teoretyzując, jeśli mamy takie same podstawy by uznać, że tolkienowskie elfy są bogami co że Jahwe jest bogiem, to Elfy wypadają bardziej przekonująco, gdyż w swoim koncepcie, przedstawionym w Sillmarillion nie są ze sobą sprzeczne wewnętrznie. Jahwe, jako koncept boga opisany przez ludzi w Biblii, jest sprzeczny sam ze sobą. Szanse więc na istnienie takiego boga, jaki jest opisany w Biblii są mniejsze. A gdzie jest sprzeczny? Na mój prosty rozum chociażby w wersach Biblii sąsiadujących obok siebie np. "Nie zabijaj", a chwilę później "Nie pozwolisz żyć czarownicy" - czyli masz nie zabijać ale masz zabijać czarownice.

Swoją drogą, dlaczego stronisz od podjęcia jakiegokolwiek dialogu? Dlaczego nie wyjaśnisz mi błędu w moim rozumowaniu, tylko ograniczysz się do wyśmiania pojedynczego, wyrwanego z kontekstu zdania i znikniesz? Obiecuję nie bawić się w filozofa, tylko pozostać otwartym.

_________________
You can't ever say I'm breaking the rules If I can glue them back togather!